Nasi sasiedzi.............

Ten post zainspirowany zostal historia Kota z Orlowej a takze niedawnymi przejsciami Tigusia, oraz bardzo wzruszajacym postem Pantery pod tytulem  "Moj czlowieku".

Gizmo i ja, przedstawiamy naszych sasiadow:

Chyba najblizej w sensie geograficznym, bo przez sciane, mieszka Daisy (Stokrotka).

 

Daisy jest pieskiem z adopcji. Moja ludzka sasiadka, zawsze i od zawsze bierze pod swoje opieke tylko pieski ktorych ktos nie kochal i wyrzucil. Pieski te sa albo oddawane do fundacji SPCA lub wyrzucane po prostu na ulice i tam fundacja je znajduje.
Daisy jest najweselszym psiakiem jakiego spotkalam. Szczekala na mnie tylko do czasu az ktoregos dnia usiadlam z sasiadka w ich ogrodku a ona (Daisy) rozsiadla sie wygodnie na moich stopach. Od tego czasu jestesmy w najlepszej przyjazni. Daisy jak to pieski maja w zwyczaju goni mojego kota, ale goni go tylko i wylacznie do drzwi mieszkania.

Druga sasiadka, pietro nizej, to Bella.

Jak widac na zalaczonym obrazku Bella to kocica. Sasiadka miala kiedys zlota rybke, Bella ktoregos dnia wsadzila pyszczek do akwarium i tak wyladowala w gazecie na stronie z zabawnymi zdjeciami zwierzakow. Bella wsrod okolicznych kotow (slowa sasiadki nie moje) slynie z paskudnego charakteru, syczy na wszystko co sie rusza. Giz za nia nie przepada, ale co w tym dziwnego skoro Bella i na niego syczy?

Zaraz za plotem mieszkaja Jazz and Jess.

Obie bardzo wesole, rozszczekane i rozpuszczone tak jak tylko pieski moga byc. Jess teoretycznie jest pieskiem syna sasiadow, ale kiedy wyjechal w dalekie kraje ona zostala. Obie gonia mojego kota ale tylko do murku, zadna nie skoczy dostatecznie wysoko, wiec za murkiem Giz jest bezpieczny.

Z pieskow jest jeszcze Rollo, ale on zawsze jest na smyczy i niestety nie mam jego zdjecia. Raz jeden urwal sie swojemu panu i pogonil kota mojemu kotu. Wtedy mocno sie zdziwilam, kiedy slyszac wsciekle syczenie mojego kota otwierzam drzwi a za nimi wielka brazowa paszcza!

Po drugiej stronie domu mieszka Colin the white cat (Colin bialy kot)

Colin jest super wyluzowany, nic sobie nie robi sobie z Belli i jej wscieklego syczenia, lazi gdzie mu sie podoba i kiedy mu sie podoba. Moje kociatko z nim nie walczy, bo i po co. Obaj szanuja swoja kocia przestrzen i tyle. Podobno niektore biale koty nie slysza, ten slyszy i to znakomicie.

Mamy jeszcze pierzastych sasiadow. Na dachu mieszka parka golebi, ktore bez krepacji korzystaja z darmowej stolowki w karmiku, oraz na stanie mam (oprocz wrobli) Rudzika. Rudzik mieszka na pobliskim drzewie i wcale sie mnie nie boi. Znakomicie wie ze kiedy wychodze z domu to po to zeby dosypac jedzenia, bo po coz by innego??? ;)

 
Zdjecie ponizej, Daisy and Jess :)