niedziela, 12 lutego 2017

Jednorozec, w swietle reflektorow.

 

Wikipedia twierdzi ze to Jakub VI ustanowił jednorożca narodowym zwierzęciem Szkocji, głównie po to żeby pobić walijskiego smoka. Inne źródła twierdza został wybrany na herbowe zwierze Szkocji około roku 1300'go, przez króla Roberta the Bruce, tak tego samego który w filmie Braveheart (reżyseria i główna postać Mel Gibson) został tak niepochlebnie przedstawiony.

Pytanie brzmi, czemu wybierać mityczne stworzenie, jako przedstawiciela swojego kraju? Według tego co czytałam, to po pierwsze dlatego ze jednorożec reprezentuje sobą wiele szlachetnych cech, takich jak odwaga, duma. Inteligencja, niewinność, moce lecznicze, radość a także co najważniejsze, kiedy go wybierano to podobno wierzono w to, ze jednorożce istnieją naprawdę. Dowodem na to może być autentyczna książka kucharska z czasów średniowiecznych, która podaje przepisy gotowania mitycznych zwierza, w tym jednorożca.
Cofnijmy się jednak do początków, o jednorożcach słyszano już w 3.500 lat przed nasza era w Babilonie, po czym pogłoski o nich pojawiły się tez w starożytnej Grecji i Rzymie. Arystoteles pisał o nich w książce Indica która opisywała zwyczaje stadne jednorożca. Jednakże, przypuszcza się iż opisywanym zwierzem raczej był indyjski nosorożec. Pisał o nich także Pliniusz Starszy, historyk i pisarz rzymski, w swojej Encyklopedii historii naturalnej. Tu należy jednak zaznaczyć ze słynął on z tego, ze nie sprawdzał dokładnie pogłosek które usłyszał. Przykładowo, usłyszał gdzieś kiedyś o plantacjach bawełny. Opisywał je wiec jako pola na których rosną sobie na krzaczkach jagnięta. Smętnie zwisając z łodyżki porastają bawełna którą się następnie zbiera. 
 

Biblia również wspomina o jednorożcach, opisuje je jednakże jako Oryxy, antylopo podobne zwierzęta które czasami rodziły się z jednym tylko rogiem. Znacznie ciekawiej prezentują się jednorożce z Azji. Podobno jeden z imperatorów Północnej Korei takowego dosiadał I odnaleziono nawet na to dowody w jego grobowcu. Z tym ze tamtejsze jednorożce nazywano Qilin I według niektórych źródeł, przypominały lwa z rogami bardziej niż cokolwiek innego. Tu należy dodać, Qilin mogl mieć jeden, dwa a nawet trzy rogi, ze. Problem tkwi w tłumaczeniu, słowo to oznacza bowiem mityczna istotę, azjatycki jednorożec może być równie dobrze smokiem lub jakakolwiek inna hybryda. 
 



Ponieważ nikt tak do końca nie wiedział jak jednorożec wyglądał to w wyobraźni ludzkiej przybrały one cokolwiek dziwne kształty. Wedlug starożytnych rzymian jednorożec był masywnym stworem z wielgachnymi kopytami I czarnym rogiem. Następne wcielenia jednorożca przyjęły formę konia z głowa jelenia, kopytami owcy i nieodzownym rogiem. W niektórych podaniach jednorożce były duże w innych za to malutkie, wielości kozy lub dzika.


Według wierzeń jednorożec nie bal się żadnego stworzenia i był naturalnym wrogiem lwa. Domniemana niechęć jednorożca do lwa była ponoć jednym z powodów dla których wylądował na herbie Szkocji, wiadomo bowiem ze lew jest herbowym zwierzęciem Anglii. Wiadomo również jak za czasów Roberta the Bruce, Szkocja zapatrywała się na angielskie rządy. 
 
Jednorożec słynął z nieokiełznanego temperamentu i naprawdę paskudnego charakteru, podobno było niemożliwością złapać go żywcem, dlatego na herbach przedstawiony jest w łańcuchach, był to bowiem jedyny sposób by go otrzymać w ryzach.

Ponieważ jednorożec był stworzeniem magicznym jego róg miał stanowić lekarstwo przeciwko truciznom. Jego róg sprzedawany był władcom i możnym średniowiecznego świata za ogromne pieniądze. To właśnie dzięki tym rogom wiara w jednorożce się tak szeroko rozpowszechniła. Jeśli ma się dostęp do „autentycznego” rogu jednorożca, który kosztował więcej niż budowa zamku to naprawdę trudno w nie nie wieżyc.

Niestety jednorożce nie istnieją naprawdę, za to zapewniam wszystkich ze Świnkorożce, jak przedstawiona na rysunku poniżej Rebecca, istnieją i maja się dobrze ;)

 p.s inspiracje do tego wpisu pochodzi od Elki, znajdziecie ja na elkiblog.pl

poniedziałek, 6 lutego 2017

Z cyklu kobiety niezwykle, Grace O'Malley krolowa piratow

Rzecz się dzieje w Irlandii, około roku 1530'go przychodzi na świat dziewczynka. Corka Eoghana  Dubhdar Ó Máille, wodza klanu i jego zony Margaret luv Maeve Ó Máille.
Grace od dzieciństwa fascynowało morze i podobno miała, podobnie jak jej ojciec, dar przewidywania pogody. Bardzo tez pragnęła się z nim zabierać na morskie wyprawy. Rodzice wiedząc ze wyprawy te często okraszone są potyczkami na morzu, zgodnie oponowali przeciwko taki pomysłom.
Według jednej z legend matka Grace stwierdziła ze żegluga to nie życie dla młodej damy. Według innej ojciec jej stwierdził ze długie włosy dziewczynki będą się wplątywać w olinowanie statku.
 
Jakkolwiek było naprawdę, Grace by popłynąć z ojcem w rejs postanowiła włosy obciąć na krotko. I tak zyskała przydomek „Gráinne Mhaol” w luźnym tłumaczeniu, Grace Bezwłosa.

Kiedy dziewczyna osiągnęła dojrzały wydano ja za mąż za Donalla O’Flaherty’ego, z którym miała dwóch synów i córkę. Małżeństwo to było posunięciem politycznym i połączyło dwa silne rody z których każdy miał pokaźną flotę. Donall, słynął z temperamentu a Grace przy jego boku, rozwija umiejętności i budowała swoja flotę. Kiedy małżonek zginął walcząc z angielskim klanem Joyce'a o Zamek Koguta. Grace pomściła śmierć męża a zamek odebrała. Od tego momentu miał zwać się Kurzym Zamkiem.  Niestety wedle prawa Irlandzkiego nie mogła po mężu dziedziczyć, musiała wrócić wiec na posiadłości rodziców. Jednakże wraz z Grace odeszła tez znaczna cześć floty O'Flahertych, bowiem kapitanowie zdarzyli nauczyć się, ze Grace była znakomitym i nieustraszonym przywódcą. W późniejszych latach wychodzi po raz drugi za mąż, celem tego małżeństwa było rozszerzenie wpływów i floty. Zawarte według prawa irlandzkiego mogło zostać legalnie zakończone po roku i przetrwało dokładnie 12 miesiecy. Po upływie tego czasu, Grace po prostu wystawia walizki męża za próg.
O przygodach Grace i jej wyczynach krążą przeróżne legendy, według jednej z nich powiła na morzu syna. Godzinę po porodzie jej okręt został zaatakowany, a Grace stanęła na czele swojej załogi i nie tylko obronili statek ale także wzięli wroga jednostkę do niewoli.
Flota Grace rosła w sile i miała wyrobiona reputacje, szczególnie wśród anielskich kupców którzy często padali ofiara regularnie pobieranego myta, za wpływanie na "wody królowej piratów".

Podziwiana w Irlandii miała, raczej kiepska opinie na ziemiach królowej Elżbiety I. Irlandia została, na papierze, przyłączona do Anglii za panowania Henryka VIII'go i Irlandczycy nie czuli się się szczególnie oddani królowej. W 1584 roku gubernatorem prowincji Connchat został sir Richard Bingham, kory postanowił raz na zawsze rozprawić się z Irlandzka królową piratów. Zdołał porwać syna Grace, skonfiskował jej włości i zaanektował flotę. Grace syna nie zdołała odzyskać, zginał w niewoli. Za jakiś czas zawzięty sir Bingham bierze w niewole jej młodszych młodszych synów Grace. Czując ze siłą nic tu nie wskóra Grace udaje się na dwór królowej Elżbiety I, gdzie spędziła kilka miesięcy. W tym czasie przeprowadzono dochodzenie mające na celu ustalenie czy Grace jest, jak twierdził Bingham, awanturnica i złodziejem. W wyniku tego dochodzenia większość zarzutów odrzucono i Grace mogła wrócić do Irlandii.

Według legendy, podczas wizyty królowa Elżbieta, polubiła Grace, jej odwagę i inteligencje, wbrew swoim doradcom wydala rozkaz by uwolnić jej synów i wypościć flotę. Nie od razu sir Bingham posłuchał rozkazu swej władczyni, lecz próbował kolejnych niecnych podstępów by dręczyć Grace. Jednakże zwróciła się ona znów do królowej i przeciwko baronowi podjęto śledztwo. Obawiając się ze wynik tegoż dochodzenia będzie dla niego niekorzystny uciekł on do Anglii, gdzie został ujęty i uwieziony.
Podobno Grace umarła w tym samym roku co królowa Elżbieta I czyli 1603. Postać jej owiana jest legenda, jednakże jeśli skupić się jedynie na faktach z jej życia, to wylania się z nich inteligentna i charyzmatyczna kobieta. Która nie tylko wiedziała czego chce ale tej jak to uzyskać. Znakomicie znała kruczki prawne i używała ich na swoja korzyść. Prawdziwa królowa piratów.